کد مطلب:11734 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

معناي دقيق سبحان ربي الأعلي و بحمده چيست؟

سبحان ربي الأعلي و بحمده يعني: پاك و منزه است (از هر عيب و نقص) پروردگار بلند مقام و عالي مرتبه من و او را سپاس مي گويم. تسبيح (سبحان اللَّه گفتن) به معناي تنزيه و تقديس و پاكيزه دانستن خداوند از نقايص است، پس معناي سبحان اللَّه يعني خدا مبرّا و پاك است و از تمامي نقصها (يعني خداوند نيازمند نيست، ظالم نيست، دروغگو نيست و...). در حديث آمدهاست كه سبحان اللَّه پاكيزه دانستن خدا از هر بدي و زشتي است.(1) والحمدللَّه اثبات تمامي كمالات و زيباييها براي خدا است.

معناي اين جمله آن است:

1. تسبيح مي كنم خدا را در حالي كه تسبيح من با حمد الهي همراه است. نه تنها خدا را از عيبها و نقصها مبرّا مي كنم، بلكه به همراه آن صفات جمال و تمامي زيباييها و ستايشها را براي خدا مي دانم.

2. خدا را تسبيح مي كنم و به حمد او مشغولم.

3. معناي سوم اين است كه خدا را تسبيح مي كنم به واسطه تحميد؛ يعني با حمد و ستايش كردن، خدا را از عيبها پاك و مبرّا مي دانم. از آياتي معناي سوم استفاده مي شود:

آنان كه عرش را حمل مي كنند و آنان كه اطراف آن هستند، به ستايش پروردگارشان تسبيح مي گويند.(2)

هيچ موجودي نيست جز آن كه او را به پاكي مي ستايد.(3)

فرشتگان به ستايش پروردگارشان تسبيح مي گويند و براي زمينيان استغفار مي كنند.(4)

پروردگارت را پيش از طلوع خورشيد و پيش از غروب آن به پاكي بستاي.(5)

بنابراين، منظور از آيات مي تواند چنين باشد كه با حمد و ستايش كردن مي شود خدا را از عيوب منزه كرد، زيرا وقتي انسان صفات جمال الهي را ياد مي كند، خود به خود صفات سلبي و جلال را نفي مي كند.(6)

پي نوشتها:

1. مجمع البحرين، ماده سبح.

2. غافر (40) آيه 7.

3. اسرا (17) آيه 44.

4. شوري (42) آيه 5.

5. طه (20) آيه 130.

6. شيخ اسماعيل حقي، روح البيان، ج 5، ص 444.